http://mahmag.org/blog/2010/11/13/%E2%80%9Cyour-shoulders-hold-up-the-world/
“YOUR SHOULDERS HOLD UP THE WORLD
—Carlos Drummond de Andrade
A time comes when you no longer can say: my God.
A time of total cleaning up.
A time when you no longer can say: my love.
Because love proved useless.
And the eyes don’t cry.
And the hands do only rough work.
And the heart is dry.
Women knock at your door in vain, you won’t open.
You remain alone, the light turned off,
and your enormous eyes shine in the dark.
It is obvious you no longer know how to suffer.
And you want nothing from your friends.
Who cares if old age comes, what is old age?
Your shoulders are holding up the world
and it’s lighter than a child’s hand.
Wars, famine, family fights inside buildings
prove only that life goes on
and not everybody has freed himself yet.
Some (the delicate ones) judging the spectacle cruel
will prefer to die.
A time comes when death doesn’t help.
A time comes when life is an order.
Just life, without any escapes.”
Έρχεται μια εποχή που δε μπορείς να πεις πια: Θεέ μου
Ο καιρός της ολοκληρωτικής εκκαθάρισης.
μια εποχή που δε μπορείς να πεις πια: Αγάπη μου
γιατί η αγάπη αποδείχτηκε άχρηστη
και τα μάτια δεν κλαίνε
και τα χέρια κάνουν μόνο σκληρές δουλειές
και η καρδιά είναι στεγνή.
Οι γυναίκες χτυπάνε την πόρτα σου εις μάτην, δεν ανοίγεις.
Μένεις μόνος σου με σβηστό το φως
και τα τεράστια μάτια σου λάμπουν στο σκοτάδι.
Είναι σαφές ότι δεν ξέρεις πια πώς να υποφέρεις.
και δε θες τίποτα από τους φίλους σου.
Ποιος νοιάζεται αν έρθουν τα γεράματα, τί είναι τα γεράματα;
Οι ώμοι σου στηρίζουν τον κόσμο
κι είναι πιο ελαφρός από το χέρι ενός παιδιού.
Οι πόλεμοι, η πείνα, οι οικογενειακοί καυγάδες μέσα στα κτίρια
αποδεικνύουν ότι η ζωή συνεχίζεται
κι ότι δεν έχουν όλοι ακόμα απελευθερωθεί.
Μερικοί (οι ευαίσθητοι) που βρίσκουν ότι το θέαμα είναι σκληρό
θα προτιμήσουν να πεθάνουν.
Έρχεται η ώρα που ο θάνατος δε βοηθάει.
Η ώρα που η ζωή είναι εντολή.
Μόνο η ζωή, χωρίς φυγές.
“YOUR SHOULDERS HOLD UP THE WORLD
—Carlos Drummond de Andrade
A time comes when you no longer can say: my God.
A time of total cleaning up.
A time when you no longer can say: my love.
Because love proved useless.
And the eyes don’t cry.
And the hands do only rough work.
And the heart is dry.
Women knock at your door in vain, you won’t open.
You remain alone, the light turned off,
and your enormous eyes shine in the dark.
It is obvious you no longer know how to suffer.
And you want nothing from your friends.
Who cares if old age comes, what is old age?
Your shoulders are holding up the world
and it’s lighter than a child’s hand.
Wars, famine, family fights inside buildings
prove only that life goes on
and not everybody has freed himself yet.
Some (the delicate ones) judging the spectacle cruel
will prefer to die.
A time comes when death doesn’t help.
A time comes when life is an order.
Just life, without any escapes.”
Έρχεται μια εποχή που δε μπορείς να πεις πια: Θεέ μου
Ο καιρός της ολοκληρωτικής εκκαθάρισης.
μια εποχή που δε μπορείς να πεις πια: Αγάπη μου
γιατί η αγάπη αποδείχτηκε άχρηστη
και τα μάτια δεν κλαίνε
και τα χέρια κάνουν μόνο σκληρές δουλειές
και η καρδιά είναι στεγνή.
Οι γυναίκες χτυπάνε την πόρτα σου εις μάτην, δεν ανοίγεις.
Μένεις μόνος σου με σβηστό το φως
και τα τεράστια μάτια σου λάμπουν στο σκοτάδι.
Είναι σαφές ότι δεν ξέρεις πια πώς να υποφέρεις.
και δε θες τίποτα από τους φίλους σου.
Ποιος νοιάζεται αν έρθουν τα γεράματα, τί είναι τα γεράματα;
Οι ώμοι σου στηρίζουν τον κόσμο
κι είναι πιο ελαφρός από το χέρι ενός παιδιού.
Οι πόλεμοι, η πείνα, οι οικογενειακοί καυγάδες μέσα στα κτίρια
αποδεικνύουν ότι η ζωή συνεχίζεται
κι ότι δεν έχουν όλοι ακόμα απελευθερωθεί.
Μερικοί (οι ευαίσθητοι) που βρίσκουν ότι το θέαμα είναι σκληρό
θα προτιμήσουν να πεθάνουν.
Έρχεται η ώρα που ο θάνατος δε βοηθάει.
Η ώρα που η ζωή είναι εντολή.
Μόνο η ζωή, χωρίς φυγές.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου